Bijzondere ontmoeting

 Wellicht kun u/jij zich nog herinneren dat er een aantal jaar geleden grote overstromingen waren in Bangkok. Er was weinig hulp voor de mensen die opgesloten zaten in huizen. Als Isaan team hebben we toen een maand lang noodhulp gedaan in Bangkok. We deelden tassen uit met eten en drinken zodat de mensen even vooruit konden. We deden dat onder andere in het gebied waar het OMF kantoor staat in Bangkok.

 Gisteravond stapte ik in een taxi in Bangkok, vlakbij het OMF kantoor. Ik raakte aan de praat met de taxi chauffeur en we kwamen al snel op het feit dat ik christen ben. Hij vertelde me: 'Ik woon hier een paar straten verderop. Ik had nog nooit echt christenen ontmoet, maar een paar jaar geleden hadden we een erge overstroming hier. Toen waren er buitenlandse christenen die met een bootje
langskwamen en overlevingspakketten uitdeelden. Weet je daar wat van?' Ik vertelde hoe we als zendelingen in Isaan de Thaise mensen hadden geholpen. Hij vroeg: 'Ben jij dan pakketten uit wezen delen hier?' Ik vertelde dat rondom het kantoor dit vooral gedaan was door collega's, maar dat het ook andere christenen geweest konden zijn.

 Al gauw begon hij op te noemen wat er allemaal in zijn overlevingspakket zat. Toen kon het niet missen... Dat waren de pakketten die wij samengesteld hadden. Ook vertelde hij dat het precies de dingen waren die hij en z'n vrouw nodig hadden op dat moment. Hij vroeg: 'Waarom hebben jullie dat gedaan? Om goede werken te doen?' Ik vertelde dat het Gods liefde en het zien van mensen in nood de drijfveer was om dat te doen.

Hij zei dat hij heel dankbaar was dat we toen geweest waren. Ook vertelde hij dat zijn buren sinds een poosje christen zijn en dat die het ook maar over Gods liefde hebben. Hij zei: 'Vroeger waren het mensen waar iedereen medelijden mee had, want hun hele leven lag overhoop. Nu zijn ze een voorbeeld voor iedereen in de buurt. Ik zal toch eens met ze gaan praten, want christenen zijn maar bijzondere mensen als ik naar hun kijk en naar jullie.'

Heb hem aangemoedigd dat maar te doen. Het was onze hoop destijds dat mensen door de noodhulp ook tot geloof zouden komen. Hopen en bidden dat deze man Gods liefde voor hem persoonlijk ook zal gaan begrijpen en een volgeling van Jezus zal worden.