Limonade

Limonade

Opeens was ze daar in de kerk op zondagmorgen. Een meisje van een jaar of vijftien. Ze had haar brommer geparkeerd en kwam direct naar de kerk toelopen. We zagen gelijk dat het geen voorbijganger was die in het langslopen even een kijkje kwam nemen. Nee, ze kwam doelgericht aanlopen en ging op een stoel zitten. Gastvrij zoals de gemeenteleden zijn ging er gelijk iemand bij haar zitten en begon een praatje. Haar verhaal is als volgt:

'Ik heet Limonade. Mijn broer is een aantal jaar geleden naar Chonburi verhuisd (provincie vlakbij Bangkok) en werkt daar in een fabriek. Hij liep een meisje tegen het lijf die christen was. Ze kregen een relatie en hij begon naar de kerk te gaan. Inmiddels hij gedoopt, zit hij in het aanbiddingsteam van de kerk daar en volgt hij Jezus. Tijdens mijn zomervakantie (maart - mei) ben ik ook in Chonburi geweest om te werken in de fabriek waar mijn broer werkt. 
Op zondag ging ik mee naar de kerk en heb veel gepraat over God. Ik geloof dat God echt bestaat en ik wil Jezus volgen in mijn leven. Sinds vrijdag ben ik terug in Yang Sisurat. Ik wist dat er een kerk is, dus vanaf nu wil ik hier komen om meer over God te leren.'

Wat dapper van zo'n jong meisje om zomaar zonder iemand te kennen een kerk binnen te stappen. Tijdens de dienst gaf Limonade een kort getuigenis. Ze vertelde met tranen in haar ogen dat ze zo dankbaar is dat God bij haar is en dat ze Hem wil volgen.
Inmiddels heeft Limonade aangegeven ook gedoopt te willen worden. We hebben deze week gesprekken met haar en zoals het er nu uitziet zal ze zondag, met Pinksteren, gedoopt worden.

Wat een les ook weer voor de gemeente. Iedereen probeert zijn/haar geloof te delen met anderen, maar vaak duurt het zo lang voor er resultaat is. We moeten hier ook zeker mee doorgaan! Aan de andere kant is het een herinnering dat Jezus zijn gemeente bouwt en zien we ook in Yang Sisurat heel praktisch wat we aan het eind van Handelingen 2 lezen dat God zelf mensen toevoegt die gered willen worden.