Limonade

Limonade

Opeens was ze daar in de kerk op zondagmorgen. Een meisje van een jaar of vijftien. Ze had haar brommer geparkeerd en kwam direct naar de kerk toelopen. We zagen gelijk dat het geen voorbijganger was die in het langslopen even een kijkje kwam nemen. Nee, ze kwam doelgericht aanlopen en ging op een stoel zitten. Gastvrij zoals de gemeenteleden zijn ging er gelijk iemand bij haar zitten en begon een praatje. Haar verhaal is als volgt:

'Ik heet Limonade. Mijn broer is een aantal jaar geleden naar Chonburi verhuisd (provincie vlakbij Bangkok) en werkt daar in een fabriek. Hij liep een meisje tegen het lijf die christen was. Ze kregen een relatie en hij begon naar de kerk te gaan. Inmiddels hij gedoopt, zit hij in het aanbiddingsteam van de kerk daar en volgt hij Jezus. Tijdens mijn zomervakantie (maart - mei) ben ik ook in Chonburi geweest om te werken in de fabriek waar mijn broer werkt. 

Regen, een uitdagende zegen

In de maand april beleven we meestal de heetste dagen van het jaar. Of het ligt aan ons verlof in Nederland of aan de hoge temperaturen weet ik niet, maar het lijkt erop dat het dit jaar warmer was/is dan ooit. Op sommige dagen is de hitte zo erg dat een ventilator zelfs niet meer helpt, omdat die dan hetzelfde aanvoelt als een warme föhn. Gelukkig klagen de Thaise mensen ook altijd als het erg warm is.

In zo'n hete periode kijken we altijd uit naar de regen die verkoeling brengt. Zo ook dit jaar. Diverse keren leken er buien aan te komen die voor extra broeierig weer zorgden, maar de regen viel niet. Vorige week was het ineens raak. Midden in de nacht werden we vol blijdschap wakker van de regen. Maar de blijdschap was van korte duur. :) Het bleek niet alleen buiten te regenen, ook in huis kwam het water naar beneden. Er is geen enkel huis in Thailand waterdicht en ondanks al mijn werk om het huis toch waterdicht lukt het helaas niet. Daar zit je dan in huis...'s nachts om 1 uur. Met handdoeken dweilen, jongens allemaal wakker, denk je de ene plek ontdekt te hebben blijkt er achter een bed ook nog water te staan...

Inmiddels zijn we weer wat reparaties verder en lijkt het iets beter te zijn. Toch blijft het elke keer een waterballet boven als het regent. Daarnaast gaat de regen vaak samen met hele harde wind en onweer. En in Isaan betekent dat bijna altijd stroomuitval. Omdat de regen vaak eind van de middag komt en het rond half zeven donker is, brengt dat nieuwe uitdagingen mee. De eerste keer dat het gebeurde dit regenseizoen werden we er (zoals elk jaar) een beetje door verrast. Waar staan de kaarsen? Welke zaklamp heeft nog batterijen die vol zijn? Hoe kunnen we een aansteker vinden? En dan de jongens nog in slaap zien te krijgen in de hitte zonder ventilator en airco. 

De volgende morgen zijn we vervolgens een uur bezig met vegen. Door de regen komen er heel veel vliegen die na 1 nacht allemaal hun vleugeltjes laten vallen. 's Ochtends worden we dan opgewacht door honderden vleugeltjes die overal liggen. En als je gaat vegen, waaien die vervolgens alle kanten op. :) Het zorgt dus voor aardig wat meer werk.

Inmiddels zijn we op oorlogssterkte :) Zaklampen liggen opgeladen klaar, kaarsen staan klaar, handdoeken en emmers op een vaste plek. Laat de verkoeling maar komen...of toch liever niet?

Goed of kwaad?

Uit ons kleine dorp in Isaan zijn een paar vrouwen die met een buitenlander getrouwd zijn. De meesten wonen ergens anders. Ze hebben het goed voor elkaar in de ogen van de Thai. Een blanke man met geld is een enorme aanwinst voor de hele familie.

Een van de vrouwen is met een Duitser getrouwd en woont in Duitsland. Zo'n een tot twee keer per jaar komt ze terug op bezoek en nu heeft ze een bevriend jong Duits echtpaar meegenomen. Dit echtpaar hebben een stukje land gekocht en bouwen daar hun "vakantie huis"op. Het zijn mensen die anders leven dan ons. Schaars gekleed, geen taal- of cultuurkennis en de lokale winkels steunen door al het bier en whiskey dat ze drinken.
Voor ons geldt dat we als voorgangers van een kerk altijd netjes gekleed moeten zijn, de taal spreken en geen alcohol drinken. We zijn er zelf niet op tegen, maar omdat zoveel Thaise mensen alcoholist waren voor ze tot geloof komen is er een ongeschreven regel dat christenen in Thailand niet drinken.

Gisteravond

Hoera! Manuel is 5 jaar!

Afgelopen maandag was het groot feest. Manuel was jarig en werd 5 jaar! Lang hij hij er al naar uitgekeken en de dagen afgeteld. Hij vond het wel een beetje jammer dat hij zijn verjaardag niet in Nederland kon vieren net als zijn broer. Gelukkig heeft hij hier ook een erg leuke dag gehad met bezoek. Manuel is elk jaar op thais nieuw jaar jarig, wat het voordeel heeft dat hij dan altijd vrij is van school. 2 collega gezinnen zijn met hun kinderen op bezoek geweest.

Viering OMF 150 jaar

Op donderdagavond 16 april 2015 ben je van harte welkom in  De Maranathakerk, Hillevliet 116 in Rotterdam. Tijdens deze avond vertellen Tera van Twillert en andere zendingswerkers over het zendingswerk in Azië, van vroeger en nu. Samen willen we God danken voor wat Hij heeft gedaan en doet in Oost-Azië. Daarnaast is er tijd om elkaar te ontmoeten en het jubileum te vieren.

Om 18.00 uur starten we met een heerlijke typische Aziatische maaltijd. Het programma begint om 19.30 uur. Je kunt zowel om 18.00 uur als om 19.30 uur binnenkomen. De avond duurt tot 22.00 uur. Kom en neem vrienden en bekenden mee, zodat we met veel mensen dit feest kunnen vieren! Toegang gratis, er is een collecte.

Pasen

Elk jaar vieren we het paasfeest gezamenlijk met alle door OMF geplante kerken in Isaan. Dit jaar was de viering in Khon Kaen, zo'n 150 km bij ons vandaan. De kerk had besloten dat ze een busje huren te duur vonden en allemaal wel met mij mee zouden rijden in de auto. In eerste instantie leek het erop dat we acht mensen zouden gaan, dus we besloten dat Arenda en de jongens dan maar thuis moesten blijven.

Vroeg op de paasmorgen, toen het net licht was, verzamelden we met een aantal mensen bij de kerk. Een aantal mensen zouden we onderweg opalen, omdat we dichtbij langs kwamen. Nadat iedereen er was, vertrokken we met de nodige vertraging. Als je kwart voor 7 afspreekt kun je in Thaise cultuur uiteraard net zo goed om half 8 aankomen. Met een persoon meer dan gepland vertrokken we.  Bij de eerste stop bleek dat er niet 1 iemand meeging, maar dat ze nog 4 andere mensen had meegenomen. De volgende stop bleek dat er ineens ook nog 3 extra mensen meegingen. Kortom..

Weer terug in Thailand!

Er is weer een einde gekomen aan ons verlof in Nederland. 3 maanden lang hebben we genoten van ons verblijf in Nederland. Het was fijn om zoveel van jullie te ontmoeten en om zoveel meeleven en betrokkenheid te ervaren bij ons werk in Thailand. Bemoedigend om zo te merken dat we er niet alleen voor staan maar dat er zoveel mensen biddend om ons heen staan.
Daarnaast was het ook leuk om weer even te genieten van sociale contacten. In Thailand leven we vrij afgelegen en daarom is het extra genieten van al die gezellige avondjes bezoek en om familie en vrienden weer even dichtbij te hebben.

Het was vooral ook leuk om Nathan en Manuel te zien genieten. We zijn heel blij dat ze weer naar de Groen van Prinsterer school konden. Nathan hoorde er weer helemaal bij in zijn klas en ook Manuel vond snel zijn draai.